پروتئومیکس ادراری کمک به شناسایی علایم اولیه ی نفروپاتی دیابتی

تکه های کلاژن، بیومارکرهای نفروپاتی دیابتی 3 تا 5 سال قبل از شروع ماکروآلبومینوریا 

بر اساس نتایج تحقیقی که در مجله ی Diabetes(Aug,7,2012)  به چاپ رسید، طبقه بندی بیومارکرها در ادرار می تواند به تشخیص  زود هنگام نفروپاتی سالها قبل از پیشرفت آن و رسیدن به مرحله ی ماکروآلبومینوری کمک کند.

پرفسور zurbigاز هانور آلمان وهمکارانش خصوصیات پروتئوم با وزن مولکولی پایین را در ادرار 35 بیمار مبتلا به دیابت نوع 1 و 2 با استفاده از طبقه بندی نشانگرهای قبلی بیماری مزمن کلیوی بررسی کردند.

محققین دریافتند که در مقایسه با تشخیص روتین بیماری مزمن کلیوی که بر اساس وجود آلبومین در ادرار انجام می شد، استفاده از طبقه بندی بیماران به normoalbuminuric، تا پنج سال قبل از شروع ماکروآلبومینوری موجب تشیخص زود هنگام پیشرفت بعدی بیماری به حالت ماکروآلبومینوری (سطح زیرمنحنی 0.93  درمقابل 0.67) می گردد. بطور مشخص 3 تا 5 سال قبل از رسیدن به مرحله ی ماکروآلبومینوری میزان قطعات کلاژن کاهش می یابد.

Zurbigو همکارانش نتیجه گیری کردند که "پروتئومیکس های ادراری به ارزیابی غیر تهاجمی خطر نفروپاتی دیابتی در مراحل اولیه از طریق تشخیص قطعات، بخصوص کلاژنی کمک می کند.

درحال حاضر چندین کمپانی داروسازی با استفاده ازالکتروفورز مویرگی همراه با اسپکترومتری جرمی پروتئومها ، به آنالیز پروتئوم های موجود در ادار انسان پرداختند.

منبع: www. physiciansbriefing.com